بررسی نقش مثبت اندیشی و تنظیم هیجان در رضایت مندی زندگی زنان خانه دار شهر تهران

هدف از این تحقیق بررسی نقش مثبت­ اندیشی و تنظیم هیجان در رضایت­مندی زندگی زنان خانه ­دار شهر تهران بود. این تحقیق از نوع همبستگی و جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه زنان خانه­ دار منطقه 4 شهر تهران بود که تعداد آنان نامشخص می­ باشد. حجم نمونه تحقیق را 250 زن خانه­ دار تشکیل داد که با استفاده از روش نمونه ­گیری در دسترس انتخاب شدند. در این تحقیق برای جمع ­آوری اطلاعات از پرسشنامه مثبت ­اندیشی اینگرام و وینیسکی (1988)، پرسشنامه سبک­های تنظیم هیجان گارنفسکی و همکاران (2001) و پرسشنامه رضایت­مندی از زندگی (1985) استفاده شد. داده­ ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده ­ها شاخص‌های آمار توصیفی شامل نمودار، درصد، فراوانی، میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی از تحلیل رگرسیون گام به گام و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد: متغیر مثبت­اندیشی به صورت معنادار 6/36 درصد از واریانس رضایت­مندی از زندگی را در زنان خانه ­دار پیش ­بینی می­ کند و همچنین متغیر ابعاد تنظیم هیجان (تنظیم شناختی مثبت و تنظیم شناختی منفی) می­ تواند تنها 4/2 درصد از واریانس رضایت­مندی از زندگی زنان خانه­ دار را پیش ­بینی نماید. بنابراین، می ­توان از طریق آموزش مثبت­ اندیشی و تنظیم هیجان در جهت ارتقاء رضایت­مندی از زندگی زنان خانه­ دار گام برداشت.